Anne babalar genel anlamda evlatlarının öfkelenme sebeplerini bilmezler. Birçok anne-baba sonuca odaklanır. Fakat anne-baba olarak ilk düşünmemiz ihtiyaç duyulan çocuğumuzun niçin öfkesini denetim edemediğidir, niçin hiddet duygusunu oldukca şiddetli yaşamaktadır. Dönemsel durumlar bunda etkili olabilir genel olarak anne-baba içinde yaşanmış olan ilişki problemi, boşanma durumları, ortam değişikliği, okula başlama, okul değişikliği şeklinde. Ebeveynlerin ruh hali çocuklardaki öfkenin son aşama tetikleyici sebebidir. Öfkeli, gerilmiş bir ebeveynin çocuğunun da öfkeli olması kaçınılmazdır. Çocukluk döneminde yaşanmış olan yitik, ayrılık, ölüm vb. durumlar da öfkeyi tetikler.
Öfkesinin nedenini araştırdıktan sonrasında eğer öfkeye neden olan etmenler mevzusunda elimizden bir şey geliyorsa uğraşmamız gerekir. Örnek olarak çocuğumuzun öfkesini bizim davranışlarımız tetikliyorsa onun bizim aynamız bulunduğunu düşünüp destek alabiliriz kendi adımıza. Öfkelenmenin sebebi her ne ise hiddet nöbeti geçiren çocuğun öfkesini ifade etmesine izin verilmelidir, öfkeyi kesinlikle bastırmamak gerekir. Çocuk yatıştıktan sonrasında öfkesi hakkında konuşabilirsiniz. Evlatların duygularını en iyi ifade yollarından biri de fotoğraf ve oyundur. Bu mevzuda destekleyici olabilirsiniz.
Ufak yaş grubu için de gençler için de dikkat etmemiz ihtiyaç duyulan en mühim konulardan biri hiddet nöbetine öfkeli bir tepkiyle karşılık vermemektir. Sakinliğimizi korumamız gerekir, öfkesini pekiştirecek başka bir deyişle ödül olabilecek aşırı pozitif yönde ya da negatif tepkilerden kaçınmamız gerekir.
