Görülme sıklığı hızla artan Diyabetes Mellitus (DM), şahıs için yeni yaşam deneyimidir. Yaşam boyu devam eden kronik bir hastalık olması sebebiyle bireylerin ve ailelerinin yaşamlarını tüm yönleriyle etkilemekte, bireylerde fizyopatolojik değişikliklerin yanı sıra psikososyal boyutta da problem, çatışma ve değişikliklere niçin olmaktadır. Mesela bir çocuk diyabetli olduğunda diyabet artık ailenin de olur. Aile çocuğunun suni pankreası benzer biçimde rol almaya adım atar. Ya da eşlerden biri diyabet olduğunda eşinin de data ve eğitime haiz olması gerekir.
Tüm bu değişimler diyabet yönetimini negatif etkileyerek diyabeti şiddetlendirebilmekte, hastaların yaşam süresini ve standardını negatif yönde etkileyebilmekte, kişinin hastalığa uyum ve kabullenme sorunları yaşamasına niçin olabilmektedir. Hem hastalığını ve hem de yaşamını denetim altında tutması ihtiyaç duyulan diyabetli hastanın, diyabet yönetimini başarıya ulaşmış bir halde gerçekleştirebilmesi için kafi data, beceri ve pozitif yönde tutumlara haiz olması gerekmektedir. Bu aşamada motivasyonel görüşmelerin mühim bir görevi vardır.
Hastaların diyabetle ilgili negatif tutumları saptanarak düzeltmeli ve pozitif tutumlarının geliştirilmesi için destek verilmelidir. Bu hedeflere erişebilmek için danışmanlık uygulamalarında kuram ve model kullanımının etkili bulunduğunu unutmayarak; insan odaklı holistik yaklaşıma haiz olan, tüm hedeflerin belirlenmesinde ve girişimlerin planlanmasında hasta ile işbirliğinin üstünde duran modeller kullanılarak diyabetli bireylerin yaşamış olduğu stresörleri belirleyerek, gereksinimleri bütüncül açıdan ele alıp, uygun stratejiler belirlemek gerekir. Sıhhatli Yaşam Danışmanı Neslihan Sipahi,” Halk içinde daha oldukça şeker hastalığı denince akla derhal tip 2 diyabet geliyor. Toplumun da çoğunluğunu oluşturuyorlar sadece bugün devletimizde 30 bin kadar 18 yaş altı tip 1 diyabetli çocuk var.Aslına bakarsak devletimizde diyabet pandemisi var demek yanlış olmaz. Bunda dijital çağ ile hareketsizlik, yanlış beslenme ve paketli besin tercihleri, kalitesiz uyku ve negatif sıhhat davranışlarının tesiri büyük. Meydana getirilen bilimsel araştırmalarda, diyabetin sıhhatli yaşam seçimi değişikliği ile %44-58 oranında risk azalması sağlayarak önlenebileceği (bilhassa tip 2 diyabet), diyabetlilerin A1c seviyelerinde düşme sağladığını, sıhhatli beslenme ve fizyolojik aktivite alışkanlıklarında pozitif yönde değişikliklere rehber bulunduğunu, komplikasyon ve öteki hastalıklara yakalanma riskinin azaldığını ve sıhhat harcama maliyetlerinin de azalmasına niçin olduğu gösteriliyor.”Ddedi.
