Ergenlik döneminde ailenin çocuğa karşı davranışları önemlidir. Kimlik kazanan ve kendini oluşturan çocuğu olumsuz davranışlarında cezalandırmak yerine sınırlar koymak daha doğru olur. Ayrıca ebeveynler endişelerini çocuktan uzak tutmalıdır. Ebeveynler; çocuklarına değerli olduklarını varlıklarıyla, gösterdikleri sevgiyle hissettirmeliler. Çünkü sevgiyi evde yeterince bulamayan çocuklar, ergenlik döneminde bu sevgiyi dışarıda arayabilir ve yanlış arkadaş seçimiyle aidiyet ihtiyacını gidermeye çalışabilirler.
Çocukluk dediğimiz dönem zaten çok kısa bir dönem çünkü ergenlikle birlikte çocuklar çoğunlukla sizden çok yaşıtlarıyla vakit geçirmeyi veya odalarında yalnız kalmayı tercih ediyor. Mesele şu ki, en azından ilk 4 yıl onlarla geçirdiğiniz kaliteli zamanla çocuklar ömür boyu değerli olduklarını hissediyorlar.
Anneler zorunlu ve mümkün değilse ilk 4 yıl çalışmak yerine anneliğin tadını çıkarsın. Geçmişi veya geleceği değil, şimdiyi yaşayarak çocuğunuzun mucizevi dönüşümüne tanık olun. Baba işten eve geç gelme ve işin yorgunluğunu arkadaşlarınla değil ailenle atarak sevgi iletişimi kur. Elinizden telefonu ve kumandayı bırakın ve aşka aç çocuklarınızın saçlarını okşayın, şefkatle dokunun.
Unutmayın: Kendini değerli hisseden çocuk kendini değerli görür ve ergenlik döneminde kendine değer vermeyen birine aşık olmaz; yaptığı kötü seçimlerle kendini değersizleştirmez.
