ZBEÜ Sıhhat Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Kısmı Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Dr. Sevecen Çelik İnce, ‘No Mobile Phone Phobia’ kelimelerinden türeyen ve ‘nomofobi’ olarak adlandırılan, telefonsuz kalma korkusu ya da telefonla web erişiminin kısıtlanmasından korku duymayla şekillenen bağımlılık türünün artmaya başladığını belirtti. Lisans ve ön lisans düzeyinde yapmış olduğu değişik araştırmalarda yüzlerce talebe ile çalışan İnce, “Çalışmamda literatürle uyumlu bir halde üniversite öğrencilerinde çoğu zaman nomofobi düzeylerinin orta ve yüksek düzeyde bulunduğunu araştırma neticeleri söylüyor. Benim çalışmamda da öğrencilerde orta düzeyde nomofobik davranış ya da bağımlılık türünün bulunduğunu söyleyebilirim” dedi.
‘BU KORKUYA BAĞLI KİŞİ ÖFKE YAŞAYABİLİYOR’
Nomofobinin telefonsuz kalma korkusuna bağlı olarak kişileri etkilediğini kaydeden İnce, “Şahıs telefona erişememe, telefonda çevrimiçi olamama, her an internete bağlanamama ya da yazışma kuramamakla ilgili korku duyduğu için bu korkuya bağlı şahıs; stres, sorun, huzursuzluk, gerginlik, hiddet yaşayabiliyor. Bununla beraber devamlı telefonla iç içe olduğundan bu hem biyolojik hem fizyolojik hem ruhsal hem de toplumsal yönden kişiyi negatif etkileyebiliyor. Fizyolojik sıhhat problemi görebiliyoruz, bel sırt ağrıları ya da parmaklarda bazı eklem hastalıkları görebiliyoruz. Toplumsal anlamda şahıs devamlı telefonda maruz kalmış olduğu için bu durumda yazışma sorunları yaşayabiliyor, yalnızlaşmaya gidebiliyor. Buna bağlı depresyon, anksiyete bozuklukları karşımıza çıkabiliyor hatta intiharla sonuçlanan durumlar bile karşımıza çıkabiliyor. Nomofobinin oldukça boyutlu yaşamımızı etkilediğini söyleyebilirim” diye konuştu.
Bu davranışın bir tek gençleri değil 7’den 70’ye herkesi etkilediğini söyleyen İnce, “Şu anda teknoloji ve akıllı telefonlar hayatımızın olmazsa olmaz bir parçası. Aslen çoğumuz bu telefonları kullanıyoruz. Hepimizi, her yaş grubunu etkileyen bir problem. Doğal olarak ki telefon kullanmamız gerekiyor fakat bunu kötüye kullandığımız noktada nomofobi ve telefon bağımlılığı karşımıza çıkıyor. Üniversite öğrencilerinde, bu yaş grubunda bilimsel nitelikli performanslarını, sağlıklarını ya da günlük rutin işlerini yerine getirmekle ilgili problemler yaşadıklarını söyleyebilirim” dedi.
’13 DAKİKADA BİR TELEFONA BAKIYORUZ’
Nomofobiye dikkat edilmesi icap ettiğini vurgulayan İnce, şöyleki devam etti:
“Bir tek bizlere değil, bizleri yetiştiren anne- babaların da bu mevzuda oldukça dikkatli olması lazım. Bundan dolayı doğan çocuk teknolojiye doğuyor. Z Kuşağı teknolojiye doğan bir dönem ve öncelikle bizim küçüklere iyi bir rol model olmamız lazım. Biz küçüklere teknolojiyi bir ödül sunmamalıyız. Doğal olarak telefonu tamamen hayatımızdan çıkaramayacağız fakat belli sınırlamalar getirerek teknolojiden uzak durmayı bilmemiz gerekiyor. Şu oldukça çarpıcı bir bulgu uyku öncesinde yada uyanır uyanmaz hep telefon elimizde. Wcye gidiyoruz, telefon elimizde gidiyoruz. Devamlı ona bakma ihtiyacı var hatta bu mevzuda meydana getirilen bir çalışmada; Türkiye’de averaj 13 dakikada bir telefona bakıyoruz. Günde averaj 78 kez telefona baktığımız ortaya çıkmış. Bu ciddi yüksek bir oran. Telefon bağımlılığı ya da nomofobi açısından devamlı telefona bakma isteğimiz bir risk oluşturabiliyor. Bunu birazcık kısıtlamamamız gerekiyor. Şu demek oluyor ki telefon kullanmadığımız zamanları belirleyip aslen bu zamanları yaratmak ve bunu gerçekleştirebiliyor olmamız lazım. Şu demek oluyor ki kontrolün bizde olması lazım, telefonlarımızda değil.”
ZBEÜ Hemşirelik Kısmı 1’inci derslik talebesi Nurcan Muti (19) de günde 4- 5 saatini telefonla geçirdiğini belirterek, “Zamanımın bir çok telefonda geçiyor. Bu yüzden de geriye boş zamanım kalmıyor. O yüzden boş zamanımda bir şey yapamıyorum. Telefon olmadığında kendimizi boşlukta hissediyoruz. Bu sigara, alkol kadar bağımlılık yaratan madde benzer biçimde bir şey şundan dolayı hep elimde. Örnek olarak bir kere telefonum bozulmuştu, ne yapacağımı şaşırmıştım. Günüm oldukça boş geçiyordu, uyuyarak” dedi.
ZBEÜ Maliye Kısmı 3’üncü derslik talebesi Emre Çelik (23) de “Günde 5- 6 saat kullanıyorum. Toplumsal medyada geziniyorum. Şu an kafa dinlemeye geldiğim için uğraşmıyorum. Telefon zamanımı alıyor fakat en kıymetli şey de vakit. Artık alıştık o yüzden birazcık bağımlılık oldu, diyebilirim. Hayatımızın büyük zamanını ayırıyoruz” diye konuştu.
